Over mij

Mijn foto
Ik ben Lies en zit momenteel in mijn 3de jaar kleuteronderwijs. Dit jaar heb ik ervoor gekozen om naar het buitenland te gaan. Hiervoor ga ik 3 maanden naar Ukunda in Kenia. Hier ga ik als vrijwilliger meewerken aan het project Rainbow4Kids dat opgestart is door Katrien. Ik kijk er heel erg naar uit!

donderdag 3 maart 2011

hellow hellow

Hier ben ik met het volgende berichtje!
Op donderdag 17/02 moesten we zoals gewoonlijk naar school gaan. Om 10 na 6 opstaan om dan om 7 uur in de school te zijn. Op dinsdag en donderdag wachten we de kinderen op in de klas. Dan is er ’s morgens geen ceremonie en moeten ze buiten dus niet wachten. We moeten nog heel veel observeren en vooral de namen nog leren, want dat is echt nog een ramp. Vooral wanneer de teacher van de klas ons vraagt om de boekjes uit te delen of ze in hun boekentas te stoppen. Een echte ramp!
Maar daar hebben we dus ondertussen al iets op gevonden! We hadden voor elke kleuter een naamkaartje gemaakt en ook eentje voor aan hun boekentas. Zo weten we ook welk boekentasje van wie is wanneer ze allemaal in het rond liggen in de klas. Teacher Fatuma vond het ook een heel leuk idee en ze ging ze zeker nog verder gebruiken.
Na heel lang wachten was vrijdag de container dan toch eindelijk gearriveerd. Echt een mega grote! Er kwam veel volk uit het dorp kijken en ook helpen uitladen. Ze kropen gewoon tegen alle spullen op en begonnen er alles uit te halen, echt geweldig om te zien. Maar er bleef maar uitkomen, het stopte niet. De hele binnenkoer van de school stond echt propvol. Er werd dus niet echt les gegeven die dag, want iedereen was te hard onder de indruk van al de nieuwe spullen die nu in de school stonden en alles moest nog verhuisd worden naar de store. Wij moesten die dag dan ook niet in de klassen staan, maar we hielpen alles sorteren en naar boven brengen. Het was een zware dag!


Want ’s avonds zouden we terug gaan eten met Ingrid (verpleegster) en de hele hoop, want zij vertrokken maandag al naar huis. Daarna ging de rest van de groep nog verder naar de Sjakatak (discotheek), maar ik ben dan met Jessica en An naar huis gegaan, ik was echt doodmoe!
Op zondag zijn we naar Ukunda geweest. Daar hebben we nog een stukje van de mis kunnen volgen. Helemaal anders dan bij ons! Ze hebben er ook geen kerk zoals in België. Het was ergens op de 3de verdieping in een grote ruimte. Ze waren ook heel erg vriendelijk tegen ons en lieten ons op het eind allemaal vooraan staan en dan werd er nog een speciaal gebed gedaan voor ons. Na de viering kregen we zelfs een drankje aangeboden.
Na de mis zijn we met Mister Mutua (leerkracht in de school) Ukunda gaan verkennen en van daaruit zijn we naar Kim for Love gegaan, live optredens die elke zondag zijn aan het strand.

Van maandag tot donderdag was het terug school, maar geen gewone les, het waren examens! Zelfs voor onze kleutertjes. Inkleuren van getallen, getallen in stippenlijn verbinden, een ander prentje kleuren, … En daar moesten we dan punten op geven! Echt heel raar!
Ondertussen maak je dan ook nog andere vreselijke dingen mee. Ik had mijn hand wat verbrand met hete soep, maar dat is allemaal al veel beter. Maar daardoor was ik naar het kleine hospitaal gegaan hier in het dorp. Maar omdat dit nog niet open was moesten we buiten nog wachten, samen met nog een moeder en haar kindje dat stuiptrekkingen had. Het zag er echt heel erg uit. De dokter raadde aan om echt zo snel mogelijk naar het ziekenhuis te gaan, want hij dacht aan meningitis. Maar de ouders wouden dit niet en ik dacht omwille van het geld dus ik bood al aan om voor hen te betalen. Maar dit wouden ze nog steeds niet en ze zijn gewoon terug met het doodzieke kind vertrokken. Waarschijnlijk door hun cultuur, ze wouden enkel naar een soort van witchdokter ofzoiets. Als je zoiets ziet gebeuren dan denk je gewoon dat de ouders niet houden van hun kind, het zou sterven als ze er niets aan deden.
Een dag later kwam de moeder van één van de kindjes uit de klas naar school met het kind op haar rug. Hij had enorme brandwonden aan zijn handje. Zogezegd door hete thee. Nadien ben ik dan samen met Lise, Marlies en madame Fatuma zijn wondjes nog een paar keer gaan verzorgen tot de dag dat we daar aankwamen en hij er niet meer was. De moeder was opgepakt en zat in het gevang omdat ze dronken was en marihuana gerookt had. Blijkbaar wou ze haar kindje ook nog iets aandoen. Ondertussen (op 2 maart), ben ik samen met Lise en madame Fatuma naar de gevangenis gereden om hen te bezoeken. Hij zit daar gewoon mee opgesloten en kan een hele dag niet buiten komen. Echt zo erg om te zien. We kregen een hele uitled van de agenten van wat we konden doen, maar blijkbaar was dit enkel om er geld uit te slaan van ons omdat we blank zijn.
Wat ik nu nog verder weet is dat de moeder zal opgesloten worden en het kindje zal ergens anders naartoe moeten. We zoeken hier nu een oplossing voor, maar ik hoop dat het snel in orde komt.
Verder ben ik vrijdag met Lise het hotel gaan zoeken waar haar ouders zullen verblijven. Echt een heel mooi hotel, maar wel verschrikkelijk veel mensen die je aanspreken als je daar buiten komt.
’s Avonds zijn we samen met de hele bende, Penelope, Jackson en Wim (de lector van Tine die op bezoek was) gaan eten in een restaurantje waar ze ook Afrikaanse gerechten hebben. Daar hebben we dan eerst een klein aperitiefhapje genomen dat typisch Afrikaans was en als hoofdgerecht een vleesspies! Na het eten zijn we nog doorgereden naar Coco Bongo, een discotheek die nog heel nieuw was, maar er kwam nog niet zoveel volk.


( Wim en Tine )

( Een heel rare, Penelope ofoziets! )

( Nog zo'n rare die daar zat )

( En nog een paar normaal mense ! )

Op zaterdag zijn Ik, Marion, Marlies, Tine, Wim en John (de schoonmaakhulp) gaan snorkelen. We zaten per 3 op een smal bootje en met de bestuurder erbij. Die ging met ons ver de zee in met behulp van een stok. Hij duwde zich gewoon verder door met de stok op de bodem te duwen. Want de zee is hier helemaal niet diep. In de namiddag ben ik met Lise naar het strand geweest om te ‘zwemmen’. Maar veel kan je hier niet gaan zwemmen, want er is constant wel iemand die je komt lastig vallen als je daar zit. Er waren ook wel 2 artiesten die een showke gedaan hebben voor ons, dat was wel heel grappig !!! :p






’s Avonds heeft Wim hier dan het eten klaargemaakt met als voorgerecht iets waar ik de naam telkens weer van vergeet, maar nu heb ik het zelf ook leren maken!
Op zondag kwam de nonkel van Jessica op bezoek die in Kenia woont. Hij wou ons graag trakteren om te gaan eten en dan zijn we met zijn allen naar Fortie thieves gereden. Zoals steeds weer is het daar heel lekker. Bedankt dus aan de nonkel !!!

Maandag was het nog geen school omwille van de examens de voorbije week. Maar we hadden nog een heleboel voor te bereiden zoals het afwerken van ons alfabet en het in orde brengen van de weekkalender.


 ’s Avonds heeft frituur de Kee (Marlies) frietjes voor ons gebakken. Wel pole pole zoals alles hier in Kenia, maar ze waren wel super lekker !!!
Op dinsdag zijn we dan begonnen met ons eerste ‘morgenritueel’ aan te brengen en de eerste les wiskunde. De klas luistert al wel veel beter naar ons en blijven beter zitten, maar het is wel moeilijk om iets aan te brengen, want ze verstaan er echt niets van! In de namiddag hebben we dan nog gestempeld met de kinderen en hebben we grote getallen gemaakt voor in de klas te hangen, om alles nog meer te visualiseren voor hen.

 
Op woensdag heb ik dan de eerste wiskunde gegeven omdat Lise dit de eerste dag had gedaan. Het was wel leuk om voor de klas te staan, maar echt niet gemakkelijk en het lesgeven is dan nog eens helemaal anders dan bij ons.
Na de middag moest ik en Marlies mee met mister James om nieuwe handboeken te bestellen voor de school. Omdat wij ook nog wisten hoeveel budget er nog was. We waren wel erg geschrokken toen we de taxi instapten. Een wagen met vanbinnen super mooie zetels en dvd’schermen in de hoofdkussens en zo reden we dan tussen de kleine huisjes door. Echt een raar beeld. Wanneer de boeken dan bestelt waren heeft Marlies een bedrag van 200 euro hier voor bijgelegd en de rest moesten we de dag daarna komen betalen.
Op donderdag ben ik dan terug met Marlies en mister James naar de boekenhandel gereden om de rest van het bedrag te betalen met het geld wat nog over was van de spaghettidag en ook om de boeken al te gaan halen. Hiervoor hebben we nog 950 euro bijgelegd waardoor de school nu terug nieuwe boeken heeft. Nog eens bedankt dus aan iedereen die aanwezig was op de spaghettidag!
Maar dat is dan nog niet het enige. Mister James wou ook nog graag een televisie en een dvd-speler om bepaalde lessen via video aan te brengen. Deze zijn we dan ook nog samen gaan kopen met nog een deel van het budget dat over was. Hij was er echt super blij mee en de kinderen nog veel harder. De hele school werd naar buiten gehaald voor de koffer werd opengedaan. Toen ze wisten dat er een televisie inzat was er echt een ongelooflijk gejuich. Super zalig om mee te maken. NOG EENS, BEDANKT AAN IEDEREEN !!! Het is geweldig als je ziet wat we hier allemaal kunnen doen met al dat geld en hoe gelukkig je hen kan maken.
En dan daarstraks na school heb ik een wedstrijdje gedaan tegen de John, om ter verste schieten met een rekje. Hij kende dit echt niet, schieten met een rekje. Heel grappig dus! :p
Voila nu heb ik mijn ding hier weer helemaal gezegd.
Ik probeer zo snel mogelijk mijn volgende bericht te posten.
Maar aangezien de mama en de papa maandag zullen hier zijn voor 2 weken, kan dit nog wel een tijdje duren.
Veel zonnige en super warme groetjes ;)
Liez !!!