Over mij

Mijn foto
Ik ben Lies en zit momenteel in mijn 3de jaar kleuteronderwijs. Dit jaar heb ik ervoor gekozen om naar het buitenland te gaan. Hiervoor ga ik 3 maanden naar Ukunda in Kenia. Hier ga ik als vrijwilliger meewerken aan het project Rainbow4Kids dat opgestart is door Katrien. Ik kijk er heel erg naar uit!

maandag 25 april 2011

Hallo !!!

Op zaterdag is dan officieel het regenseizoen begonnen denk ik. We gingen die dag net naar Mombasa met Isaac om nog kangas te kopen en wat rond te kijken. Maar het was al de hele nacht aan het regenen en toen we in de matatu zaten op weg naar daar begon dit terug. De straten stonden bijna helemaal onder water en aan de ferry zelf waren zit gewoon rivieren geworden. De regen viel met bakken uit de lucht. Droog blijven lukte ons dus niet meer.

Donderdag waren het weer de kleintjes en zijn we begonnen met klei. Deze moest eerst wel een beetje aangepast worden, want het was al wat hard geworden. Daarna hebben we wat tikspelletjes gespeeld en dan was het tijd voor een pauze, met drinken en toilet en even spelen op het speeltuintje. Daarna hebben we gekeken naar een deel van Bambi en hebben afgesloten met dansen.
Toen we in de tuk-tuk zaten dachten we dat we droog zaten want deze was langs 1 kant dichtgemaakt (kant waar Niki en Lise zaten), de andere kant was open (kant van Isaac). Maar toen kwam er een hele drats binnen op Isaac doordat we door een plas reden, heel hard lachen dus. Tot er dan plots langs de andere kant een matatu door een plas reed en het langs deze kant toch binnenkwam. Straf van God ofzo … :D Na een tijdje klaarde het dan toch op en hebben we nog een hele leuke dag in Mombasa gehad !

Blijkbaar kan ik momenteel geen foto's op mijne blog krijgen. Dat zal dus iets voor volgende keer worden.

Bye bye !!!

donderdag 21 april 2011

Jambo !!!

Nog anderhalf weekje ongeveer en dan ben ik terug in België ! Maar ondertussen ben ik hier nog wel heel leuke dingen aan het doen.
Op dinsdag hebben we met de oudste een zoektocht gedaan in 2 groepen. Er was een groep meisjes en een groep jongens. De meisjes vertrokken als eerste en lieten overal lintjes achter zodat de jongens wisten welke weg ze moesten nemen. Onderweg werden er ook ballonnen verstopt met opdrachten in. De jongens moeste deze dan zoeken, opblazen en stuk prikken, dan konden ze de opdracht lezen. Wanneer ze deze opdracht dan uitvoerden moesten hier foto’s van getrokken worden of bewijzen meebrengen dat ze dit gedaan hadden. Na een tijdje verstopten de meisjes zich dan en werd er als opdracht in de ballon gestopt dat ze ons moesten zoeken. Dit was aan een grote steengroeve en heel leuk dus om ons weg te steken. We zaten dan ook achter een hele grote boom waar ze ons niet snel vonden.

Wanneer de jongens ons dan gevonden hadden hebben we het water uitgedeeld dat we bij hadden. En dan was het aan de meisjes om te wachten tot de jongens ver genoeg weg waren en tot we een berichtje kregen dat we mochten vertrekken. Terwijl we aan het wachten waren deden we dan spelletjes zoals verstoppertje en tikkertje in de steengroeve.







Na een tijd kregen we dan het bericht dat we mochten vertrekken en vol enthousiasme begonnen ze allemaal te zoeken naar het eerste lintje en dan het volgende en ze bleven maar gaan. Vooral wanneer er dan een ballon moest gezocht worden werd het spannend en moest het heel snel gaan.

Een eerste opdracht die we vonden was, achteruit stappen tot aan het volgende lintje.

Bij de 2de opdracht moesten we een tijdje verstoppertje spelen. Zij spelen dit altijd met 2 zoekers. De ene tikt af op een fles als ze iemand gezien hebben en de andere gaat zoeken.
Nog een opdracht was om een maïsplantje te vinden. Of het er nu werkelijk ook een was, dat weet ik niet …

Dan moesten we ook nog van aan het ene lintje verschillende dieren nadoen tot aan het volgende lintje.
En aan de airstrip moesten we een foto nemen van een vliegtuig, helaas kwam er net geen aan. Maar ik had geluk dat ik tijdens het verstoppertje al een foto had genomen van eentje.

En nog een van de opdrachten was om een piramide te bouwen. Ze begrepen dit helemaal niet en wisten dus ook niet goed wat ze moesten doen. Met enige uitleg kregen we dit resultaat …

Toen we aan de school kwamen vonden we de laatste ballon niet meer, maar we wisten dat we hen daar moesten zoeken en dan was het ook weer tijd om naar huis te gaan.
In de namiddag zijn we dan begonnen met het tekenen van de getalprentjes voor de klas van madame Fatuma. Deze kan ze dan in de wiskundemappen steken en aan elk kind zo’n map geven tijdens de les. Dan moet ze ook niet elke les allemaal opdrachten beginnen schrijven voor hen.


Op woensdag was het dan terug beachday en de kinderen weten dit ook heel goed. Dan staan ze echt al heel vroeg aan de school zodat ze zeker meekunnen.  Zoals altijd hebben ze gespeeld op het strand en gezwommen in het water, maar we hebben ook geholpen om een boot mee het water in te krijgen. Ik denk dat de vissers heel blij waren dat ze dit niet alleen moesten doen.


















Na de middag hebben we een kleine fotoshoot gedaan met John en Isaac ! Dat was natuurlijk super grappig en dit is het resultaat …

Voila ...

maandag 18 april 2011

<<< Hellow >>>

Woensdag was het weer beachday! Dan willen alle kinderen graag mee en staan ze ook veel vroeger aan de school. Ook weer heel veel kleintjes. We hebben dan de grote en de kleintjes gesplitst en Madame Fatuma zou bij de kleintjes blijven in de school. Uiteindelijk kwamen er toch nog mee met grote broer of zus of brachten ze hen achterna. De afspraak was dan dat zij enkel op het strand mochten spelen maar niet in hat water mochten, maar er waren er dus wel enkele bij die wisten dat als ze zichzelf vol zand zouden vegen, ze dan wel het water in mochten. En dus plots hadden we een hele groep mzungus …






Donderdag was de dag voor de kleintjes en gingen we soort van hoekenwerk doen, maar doordat de sleutel van de store er niet was , hadden we niet al het materiaal en kon dit niet doorgaan. Dan hebben we hen eerst laten spelen met blokken, de knikkerbaan en de clickx, waar sommige mensen van ons ook nog graag mee speelden.




Op vrijdag zijn we dan met de oudste kinderen terug naar het strand gegaan om daar spelletjes te doen. Daar kunnen we wat hevigere spelletjes doen op het zand. We zijn begonnen met honkbal, maar wel een simpele versie, want dat was al moeilijk genoeg voor hen. Daarna hebben we hen ook nog doktertje in de knoop geleerd en ook nog kat en muis. Ze vonden het heel leuk om daar spelletjes te doen, dus zeker iets wat we nog eens kunnen doen.
Maar we moesten snel terug, want we zagen in de verte het onweer komen en ook de kinderen van de school wilden nog afscheid nemen van ons, want het was de laatste dag bijles. Dus kwamen de emotionele liedjes zoals ‘dear dear dear volunteers, we never forget you …’ . Dan nog een knuffel van sommige kinderen en een klein cadeautje van iemand en nu dringt het weer fel door dat we bijna naar huis moeten. Ik kijk er wel naar uit, maar ik weet dat ik alles enorm ga missen. Dus waarschijnlijk ga ik mijn volgende komst al onmiddellijk beginnen vastleggen als ik terug in België ben.
In de namiddag hadden we dan ook nog aangenaam bezoek gekregen … Isaac en zijn zoontje. Want die hadden we toch wel eens graag gezien. Hij was heel netjes gekleed, maar na wat eten van chips, veranderde dit snel. Hij vond het super leuk om met de ballonnen te spelen, maar telkens wanneer de ballon op het gras lande, ontplofte die en schrok hij toch wel erg. Maar echt een heel schattig kindje.

’s avond ben ik en Lise een pizza gaan eten dichtbij het shoppingcenter, omdat het hier niet altijd makkelijk is om vlees te bewaren, dus voor vrijdag hadden we niets voorzien.
Op zaterdag zijn we dan vertrokken naar Ukunda om nog een paar autoband-schoenen te bestellen, want die zitten toch wel heel goed. We waren te voet vertrokken, omdat we ook nog een cadeautje moesten bestellen voor Isaac en John. Daarna kwamen we aan het kleine shoppingcenter en gingen we toch eens (na 2 maanden en 2 weken) kijken wat de Love bakery was. Allemaal overheerlijke taartjes met chocolade en ook zalige pizza zoals je hem bij ons vindt. Dat konden we dus niet laten om daar al even iets te eten. Echt heerlijk !!
Van daaruit zijn we dan met de tuk-tuk (alias grasmachine) verder gegaan tot in Ukunda en kwamen we eindelijk bij onze schoenen terecht. Na lang kiezen hebben we ze dan bestelt en woensdag mogen we ze gaan halen. Toen we verder gingen kwamen we de zoon van madame Fatuma tegen en die is dan nog met ons meegewandeld, omdat er toch wel vaak irritante mensen tegen je komen zagen om vanalles te kopen of hen op het einde van je wandeling te betalen omdat ze zogezegd je gids geweest zijn. Van Ukunda zijn we dan ook met hem meegegaan naar Fatumas huis om haar een bezoek te brengen. En natuurlijk hadden we dan een pigsoda (pineapple Fanta) meegenomen. J Toen we naar huis wouden was het toch al wel redelijk donker en hebben we de motto genomen. Aangekomen zijn we onmiddellijk vertrokken naar Fortie thieves om daar een overheerlijke hamburger te eten, njam njam !
Zondag zijn we dan nog naar Nakumat gegaan voor eten en voor de rest hebben we nog onze was gedaan en spaghetti gemaakt.
Maandag was het dan terug speelplein met de kleinste en hebben we dus ons hoekenwerk kunnen uitvoeren , omdat we nu wel de sleutel van de store mogen bijhouden. Heel gemakkelijk dus!
Morgen gaan we waarschijnlijk een soort zoektocht doen met de oudste kinderen, ik kijk er al naar uit!
Bye bye x

maandag 11 april 2011

Hej hej !

Op maandag zijn we gestart met de speelpleinwerking. Om 8 uur stonden er nog niet echt veel kinderen aan de school, dus ben ik, Jessica en madame Fatuma naar het dorp gegaan om al de kinderen te gaan halen. Er zat ook nog een meisje aan een hutje te kijken die nog niet was uitgenodigd. Ze was superblij toen ik haar vroeg om mee spelletjes te komen spelen op school.
Na een tijdje hadden we toch bijna 30 kinderen bijeen en zijn we begonnen met de spelletjes. Eerst hebben we allemaal samen om de namen wat te leren naamrolbal gespeeld. Daarna hebben we de kinderen in 2 groepen gedeeld en hebben we in die groepjes nog andere spelletjes gespeeld. Niet altijd even makkelijk met het leeftijdsverschil, maar langs de andere kant konden de grote het dan wel voordoen aan de kleinere.


Om 10 uur hebben we dan een pauze gehouden met vrij spel in de speeltuin en zodat ze ook wat konden drinken. Na de pauze hebben we dan nog gedanst op verschillende liedjes en ook al een stukje van the Lion King laten zien.
Op dinsdag was het dan de beurt aan de oudere kinderen. En weeral kwamen er niet veel opdagen, dus ben ik met Niki het dorp ingegaan om ze te halen. Heel veel van deze kinderen (rond de 12 jaar) waren gewoon super hard aan het werken zoals met stenen sleuren, al het huishouden doen, … Het was eigenlijk echt erg om ze echt bezig te zien en te weten dat ze vakantie hebben en eigenlijk zouden moeten spelen. We vroegen dus aan hen of ze moesten werken of misschien mee op school spelletjes wilden spelen, want dan mochten ze gerust naar de school komen. En na een tijdje zijn er dan een paar kinderen komen opdagen waarmee we dan het spelletje tik tak boem gespeeld hebben. Maar dan begon het te regenen dus zijn we in de refter gaan zitten en hebben we ook met hen the Lion King gekeken.

Na de film was de regen voorbij en hebben we nog spelletjes gedaan zoals pang pang, vlaggenstok, tik tak boem en anemy chair. Doordat het dan wel heel warm werd zijn we binnen in een lokaal gaan zitten en hebben we geprobeerd om het spel telefoontje uit te leggen. Dit was blijkbaar heel moeilijk voor hen, maar dan was het tijd om terug naar huis te gaan. Het zal dus nog iets voor een andere keer worden.
’s Avonds heb ik mijn vlechtjes terug uit mijn haar gedaan. Ze begonnen los te komen en het zag er niet goed meer uit. Wel zalig dat ik het nog eens goed kon wassen en erdoor kon kammen, GE-WEL-DIG gewoon !! Maar het zag er dus wel heel grappig uit na de vlechtjes.


En dan was er woensdag, BEACH DAY !!! Dit leek zo’n leuke dag om met de kinderen op het strand te spelen en met de grotere te zwemmen. Maar de darmen waren weer tegen mij en ik moest terug naar huis gaan. Ik kon dus niet mee naar het strand, maar er zal nog wel een andere dag komen. Het is te hopen dat alles zich snel gaat herstellen en ik er geen last meer van heb.
Voor de rest is het van half 10 tot half 7 weer powercut geweest, dus konden we niet veel doen. In het begin was dit nog niet erg, maar als dit voor zo’n lange tijd is, begint het toch wel te vervelen en moeten we zelfs opletten wat we met het water doen, anders is er geen water meer omdat de pomp ook niet meer werkt dan. Maar dat is dan Afrika zeggen ze hier ;) .
Donderdag hebben we ballonnen beginnen uitdelen tot er meer kinderen aanwezig waren op de school. Want vandaag zouden we wachten tot de kinderen zelf kwamen, anders denken ze dat we elke dag langskomen wanneer we beginnen.

Om half negen zijn we dan begonnen met de inleiding van Waka de aap en hebben we de kinderen het dansje aangeleerd op Waka Waka, dit zouden we dan telkens doen wanneer we beginnen en eindigen.

Na het dansen heb ik samen met Lise een toneeltje gedaan met 2 ballonnen die de dag dan ingeleid hebben, omdat het ballonnendag was. En om dat af te sluiten hebben we nog het dansje van Bas ballon gedaan.

Daarna zijn we terug naar buiten gegaan en hebben de kinderen vrij kunnen spelen met ballonnen en raketjes en daarna moesten ze de juf nadoen, wat zij met de ballon deed.
Om 10 uur was het dan pauze, waarbij we de kinderen water geven en een toiletbezoek houden. Na dit mogen ze dan even op de speeltuin spelen.


Na de pauze hebben ze nog het 2de deel van the Lion King gekeken, nog afsluitspelletjes en de kampdans om te eindigen en dan was de voormiddag weer voorbij.
Op vrijdag was het dan weer de beurt aan de oudste. We hebben spelletjes gespeeld zoals pang pang, stoelendans, moordenaar en detective, maar ook gedanst. Want er waren weer heel veel kleintjes aanwezig in de school, maar het is heel moeilijk om hen dan weg te krijgen. Wat we dan ook weer niet willen, want dan hangen ze op straat rond te lopen. Maar met de spelletjes moeten ze dan kijken en met het dansen hebben ze kunnen meedoen.

In de namiddag zijn er dan 2 meisjes en de dochter van Fatuma langsgekomen om de henna te zetten voor het trouwfeest waar we mee naartoe mogen. Het mocht tot aan mijn ellebogen en op mijn voeten, maar daar luisterden ze blijkbaar niet zo goed naar en ik sta iets voller dan verwacht.


Op zaterdag vertrokken we dan naar Mombasa samen met Fatuma. Normaal gezien zou ze hier om 10 uur zijn, maar blijkbaar was dat Kenyan time en werd het 12 uur. Van aan de school reden we dan tot in Ukunda op de moto. An en Jessica waren onderweg gevallen, maar gelukkig stonden ze bijna stil en zijn ze dus niet hard gevallen en hadden ze ook niets. Van in Ukunda hebben we dan de matatu genomen tot aan de Ferry om daar dan te voet op de Ferry te gaan.

Wanneer we dan over de Ferry waren reden we in de tuk-tuk alias grasmachine verder tot het huis van Fatumas familie.

Daar kregen we dan pillau die we opaten in de slaapkamer gezellig op de grond. En als ‘tafel-/grondkleed’ werden er dan kranten gebruikt.
Er werd een grote schotel met pillau in het midden gezet en iedereen kreeg een bordje, maar er was niet voor iedereen een lepel, dus dan maar met de handjes …

Daarna zijn we nog een cadeautje gaan kopen voor het echtpaar in Mombasa. Fatuma had voorgesteld om een servies te kopen. En van daaruit zijn we teruggegaan naar het huis en kregen we onze slaapplaats te zien. Er stond 1 bed waar we met een paar in konden en de rest moest dus op de grond … Maar dat viel nog goed mee J .

Maar deze slaapplaats was normaal niet degene waar we zouden slapen, maar wel deze …

Maar niet iedereen zag dit zitten, dus hadden we dit tegen Fatuma gezegd en dan mochten we in het andere huis liggen.
Het feest zou dan om 6 uur beginnen (Kenyan time 7 uur). Dus vertrokken we van aan het huis in ons grasmachine naar de zaal. Een bewaakte ingang waar Fatuma de uitnodigingen moest tonen en er bleek toen nog een kaart te kort te zijn, waardoor zij niet binnen mocht en toen stonden we daar al te gapen. Na een tijdje kwam ze dan toch achterna. Aan de ingang van de zaal kregen we dan allemaal een zakje, met daarin een bakje eten, een flesje water, een blikje soda, een ijsje en een verrassing. Heel raar, maar dan de zaal was nog vreemder. Massa’s stoelen die allemaal naar het podium gericht waren dat super mooi versierd was. Vooraan was er dan wat ruimte gelaten om te dansen. Het was ook zo dat enkel de vrouwen daar binnen mochten en het waren er wel 800.


Na toch wel minstens een uur begon de muziek te spelen en begonnen er enkele vrouwen (waaronder de zus van Fatuma) te dansen, maar het was niet echt dansen, maar de begonnen in een cirkeltje te stappen. Dit breidde zich dan telkens uit. En terwijl dit gebeurde waren er ook vrouwen geld opgespeld op hun kleed. Dit werd altijd gegeven aan de zussen van de bruid of de moeder, maar voor wie het nu juist was weten we niet goed.



Na een aantal uur kwam de bruid dan eindelijk binnengewandeld. Ze kwam helemaal van achteraan door de middengang tot van voor op het podium. Voor haar liepen dan nog 3 bruidsmeisjes en een bruidsjongetje. Ze waren allemaal echt heel mooi en vooral de bruid haar jurk was geweldig. Zoiets zie je zelfs bij ons niet. Maar toen gebeurde echt het gekste ooit, de bruid stond nog niet helemaal op het podium, nog maar op de trap en al ¾ van de zaal vertrok naar huis. Enkele mensen gingen nog een cadeau afgeven en gingen mee op de foto met haar en vertrokken dan ook. Na een uur van fotoshoots van de bruid kwam haar man dan binnen en werden er nog wat foto’s genomen. Maar na enkele minuten vertrokken zij gewoon naar huis en was het feest afgelopen. Zij dansten dus helemaal niet mee, dit was echt heel raar. En het podium werd daarna ook onmiddellijk afgebroken. We konden er echt niet aan uit dat er overal zoveel geld werd ingestoken en tijd en dat om dan 5 minuten de bruid te kunnen zien zonder dat ze zelf meefeest. Weer een heel verhaal erbij.


Om 12 uur zijn we dan terug naar het huis gegaan en zijn we gaan slapen. Om half 7 werden we dan terug wakker, terwijl we al wel enkele keren gewekt waren door allerlei geluiden zoals de moskee. En toen waren ze ook weer volop in de weer om een ontbijt klaar te maken. Heel lekker!

Na dit hebben we onze spullen genomen, met het grasmachine tot de ferry, te voet op de ferry, van daar met de matatu naar Ukunda en van Ukunda met de motto terug naar huis waar we een hele tijd een dutje hebben gedaan. Zondag was dus niet zo’n actieve dag meer.
Maar maandag waren we dan weer terug in vorm om erin te vliegen voor de speelpleinwerking. Het was terug de beurt aan de kleintjes, maar om half 9 stonden er nog steeds maar 5 kinderen. We hadden hen allemaal krijtjes gegeven om te tekenen op de speelplaats wat ze wel heel leuk vonden en zo kwamen er telkens meer en meer bij. Om 9 uur zijn we dan kunnen beginnen met tikspelletjes tot kwart voor 10. Daarna ben ik met Francis naar het dispensary geweest, want hij had iets onder zijn oog zitten, waardoor hij het niet helemaal meer kon openen. Daar heeft hij dan zalf en pilletjes meegekregen en ik hoop dat het hiermee snel zal weggaan. Toen ik terug was hebben we nog blinddoekspelletjes gespeeld, estafette gedaan en ook lion lion what’s the time en toen zat de dag er weer op!

Kwaheri !!!