Hej hej !

Op maandag zijn we gestart met de speelpleinwerking. Om 8 uur stonden er nog niet echt veel kinderen aan de school, dus ben ik, Jessica en madame Fatuma naar het dorp gegaan om al de kinderen te gaan halen. Er zat ook nog een meisje aan een hutje te kijken die nog niet was uitgenodigd. Ze was superblij toen ik haar vroeg om mee spelletjes te komen spelen op school.

Na een tijdje hadden we toch bijna 30 kinderen bijeen en zijn we begonnen met de spelletjes. Eerst hebben we allemaal samen om de namen wat te leren naamrolbal gespeeld. Daarna hebben we de kinderen in 2 groepen gedeeld en hebben we in die groepjes nog andere spelletjes gespeeld. Niet altijd even makkelijk met het leeftijdsverschil, maar langs de andere kant konden de grote het dan wel voordoen aan de kleinere.

Om 10 uur hebben we dan een pauze gehouden met vrij spel in de speeltuin en zodat ze ook wat konden drinken. Na de pauze hebben we dan nog gedanst op verschillende liedjes en ook al een stukje van the Lion King laten zien.

Op dinsdag was het dan de beurt aan de oudere kinderen. En weeral kwamen er niet veel opdagen, dus ben ik met Niki het dorp ingegaan om ze te halen. Heel veel van deze kinderen (rond de 12 jaar) waren gewoon super hard aan het werken zoals met stenen sleuren, al het huishouden doen, … Het was eigenlijk echt erg om ze echt bezig te zien en te weten dat ze vakantie hebben en eigenlijk zouden moeten spelen. We vroegen dus aan hen of ze moesten werken of misschien mee op school spelletjes wilden spelen, want dan mochten ze gerust naar de school komen. En na een tijdje zijn er dan een paar kinderen komen opdagen waarmee we dan het spelletje tik tak boem gespeeld hebben. Maar dan begon het te regenen dus zijn we in de refter gaan zitten en hebben we ook met hen the Lion King gekeken.

Na de film was de regen voorbij en hebben we nog spelletjes gedaan zoals pang pang, vlaggenstok, tik tak boem en anemy chair. Doordat het dan wel heel warm werd zijn we binnen in een lokaal gaan zitten en hebben we geprobeerd om het spel telefoontje uit te leggen. Dit was blijkbaar heel moeilijk voor hen, maar dan was het tijd om terug naar huis te gaan. Het zal dus nog iets voor een andere keer worden.

’s Avonds heb ik mijn vlechtjes terug uit mijn haar gedaan. Ze begonnen los te komen en het zag er niet goed meer uit. Wel zalig dat ik het nog eens goed kon wassen en erdoor kon kammen, GE-WEL-DIG gewoon !! Maar het zag er dus wel heel grappig uit na de vlechtjes.

En dan was er woensdag, BEACH DAY !!! Dit leek zo’n leuke dag om met de kinderen op het strand te spelen en met de grotere te zwemmen. Maar de darmen waren weer tegen mij en ik moest terug naar huis gaan. Ik kon dus niet mee naar het strand, maar er zal nog wel een andere dag komen. Het is te hopen dat alles zich snel gaat herstellen en ik er geen last meer van heb.

Voor de rest is het van half 10 tot half 7 weer powercut geweest, dus konden we niet veel doen. In het begin was dit nog niet erg, maar als dit voor zo’n lange tijd is, begint het toch wel te vervelen en moeten we zelfs opletten wat we met het water doen, anders is er geen water meer omdat de pomp ook niet meer werkt dan. Maar dat is dan Afrika zeggen ze hier ;) .

Donderdag hebben we ballonnen beginnen uitdelen tot er meer kinderen aanwezig waren op de school. Want vandaag zouden we wachten tot de kinderen zelf kwamen, anders denken ze dat we elke dag langskomen wanneer we beginnen.

Om half negen zijn we dan begonnen met de inleiding van Waka de aap en hebben we de kinderen het dansje aangeleerd op Waka Waka, dit zouden we dan telkens doen wanneer we beginnen en eindigen.

Na het dansen heb ik samen met Lise een toneeltje gedaan met 2 ballonnen die de dag dan ingeleid hebben, omdat het ballonnendag was. En om dat af te sluiten hebben we nog het dansje van Bas ballon gedaan.

Daarna zijn we terug naar buiten gegaan en hebben de kinderen vrij kunnen spelen met ballonnen en raketjes en daarna moesten ze de juf nadoen, wat zij met de ballon deed.

Om 10 uur was het dan pauze, waarbij we de kinderen water geven en een toiletbezoek houden. Na dit mogen ze dan even op de speeltuin spelen.

Na de pauze hebben ze nog het 2^de deel van the Lion King gekeken, nog afsluitspelletjes en de kampdans om te eindigen en dan was de voormiddag weer voorbij.

Op vrijdag was het dan weer de beurt aan de oudste. We hebben spelletjes gespeeld zoals pang pang, stoelendans, moordenaar en detective, maar ook gedanst. Want er waren weer heel veel kleintjes aanwezig in de school, maar het is heel moeilijk om hen dan weg te krijgen. Wat we dan ook weer niet willen, want dan hangen ze op straat rond te lopen. Maar met de spelletjes moeten ze dan kijken en met het dansen hebben ze kunnen meedoen.

In de namiddag zijn er dan 2 meisjes en de dochter van Fatuma langsgekomen om de henna te zetten voor het trouwfeest waar we mee naartoe mogen. Het mocht tot aan mijn ellebogen en op mijn voeten, maar daar luisterden ze blijkbaar niet zo goed naar en ik sta iets voller dan verwacht.

Op zaterdag vertrokken we dan naar Mombasa samen met Fatuma. Normaal gezien zou ze hier om 10 uur zijn, maar blijkbaar was dat Kenyan time en werd het 12 uur. Van aan de school reden we dan tot in Ukunda op de moto. An en Jessica waren onderweg gevallen, maar gelukkig stonden ze bijna stil en zijn ze dus niet hard gevallen en hadden ze ook niets. Van in Ukunda hebben we dan de matatu genomen tot aan de Ferry om daar dan te voet op de Ferry te gaan.

Wanneer we dan over de Ferry waren reden we in de tuk-tuk alias grasmachine verder tot het huis van Fatumas familie.

Daar kregen we dan pillau die we opaten in de slaapkamer gezellig op de grond. En als ‘tafel-/grondkleed’ werden er dan kranten gebruikt.

Er werd een grote schotel met pillau in het midden gezet en iedereen kreeg een bordje, maar er was niet voor iedereen een lepel, dus dan maar met de handjes …

Daarna zijn we nog een cadeautje gaan kopen voor het echtpaar in Mombasa. Fatuma had voorgesteld om een servies te kopen. En van daaruit zijn we teruggegaan naar het huis en kregen we onze slaapplaats te zien. Er stond 1 bed waar we met een paar in konden en de rest moest dus op de grond … Maar dat viel nog goed mee J .

Maar deze slaapplaats was normaal niet degene waar we zouden slapen, maar wel deze …

Maar niet iedereen zag dit zitten, dus hadden we dit tegen Fatuma gezegd en dan mochten we in het andere huis liggen.

Het feest zou dan om 6 uur beginnen (Kenyan time 7 uur). Dus vertrokken we van aan het huis in ons grasmachine naar de zaal. Een bewaakte ingang waar Fatuma de uitnodigingen moest tonen en er bleek toen nog een kaart te kort te zijn, waardoor zij niet binnen mocht en toen stonden we daar al te gapen. Na een tijdje kwam ze dan toch achterna. Aan de ingang van de zaal kregen we dan allemaal een zakje, met daarin een bakje eten, een flesje water, een blikje soda, een ijsje en een verrassing. Heel raar, maar dan de zaal was nog vreemder. Massa’s stoelen die allemaal naar het podium gericht waren dat super mooi versierd was. Vooraan was er dan wat ruimte gelaten om te dansen. Het was ook zo dat enkel de vrouwen daar binnen mochten en het waren er wel 800.

Na toch wel minstens een uur begon de muziek te spelen en begonnen er enkele vrouwen (waaronder de zus van Fatuma) te dansen, maar het was niet echt dansen, maar de begonnen in een cirkeltje te stappen. Dit breidde zich dan telkens uit. En terwijl dit gebeurde waren er ook vrouwen geld opgespeld op hun kleed. Dit werd altijd gegeven aan de zussen van de bruid of de moeder, maar voor wie het nu juist was weten we niet goed.

Na een aantal uur kwam de bruid dan eindelijk binnengewandeld. Ze kwam helemaal van achteraan door de middengang tot van voor op het podium. Voor haar liepen dan nog 3 bruidsmeisjes en een bruidsjongetje. Ze waren allemaal echt heel mooi en vooral de bruid haar jurk was geweldig. Zoiets zie je zelfs bij ons niet. Maar toen gebeurde echt het gekste ooit, de bruid stond nog niet helemaal op het podium, nog maar op de trap en al ¾ van de zaal vertrok naar huis. Enkele mensen gingen nog een cadeau afgeven en gingen mee op de foto met haar en vertrokken dan ook. Na een uur van fotoshoots van de bruid kwam haar man dan binnen en werden er nog wat foto’s genomen. Maar na enkele minuten vertrokken zij gewoon naar huis en was het feest afgelopen. Zij dansten dus helemaal niet mee, dit was echt heel raar. En het podium werd daarna ook onmiddellijk afgebroken. We konden er echt niet aan uit dat er overal zoveel geld werd ingestoken en tijd en dat om dan 5 minuten de bruid te kunnen zien zonder dat ze zelf meefeest. Weer een heel verhaal erbij.

Om 12 uur zijn we dan terug naar het huis gegaan en zijn we gaan slapen. Om half 7 werden we dan terug wakker, terwijl we al wel enkele keren gewekt waren door allerlei geluiden zoals de moskee. En toen waren ze ook weer volop in de weer om een ontbijt klaar te maken. Heel lekker!

Na dit hebben we onze spullen genomen, met het grasmachine tot de ferry, te voet op de ferry, van daar met de matatu naar Ukunda en van Ukunda met de motto terug naar huis waar we een hele tijd een dutje hebben gedaan. Zondag was dus niet zo’n actieve dag meer.

Maar maandag waren we dan weer terug in vorm om erin te vliegen voor de speelpleinwerking. Het was terug de beurt aan de kleintjes, maar om half 9 stonden er nog steeds maar 5 kinderen. We hadden hen allemaal krijtjes gegeven om te tekenen op de speelplaats wat ze wel heel leuk vonden en zo kwamen er telkens meer en meer bij. Om 9 uur zijn we dan kunnen beginnen met tikspelletjes tot kwart voor 10. Daarna ben ik met Francis naar het dispensary geweest, want hij had iets onder zijn oog zitten, waardoor hij het niet helemaal meer kon openen. Daar heeft hij dan zalf en pilletjes meegekregen en ik hoop dat het hiermee snel zal weggaan. Toen ik terug was hebben we nog blinddoekspelletjes gespeeld, estafette gedaan en ook lion lion what’s the time en toen zat de dag er weer op!

Kwaheri !!!